محققان سازمان ناسا ادعا کردهاند که سد «سه دره» چین که بزرگترین نیروگاه برق-آبی جهان است، چرخش زمین را کُند میکند.
مهر ملت نیوز – به گزارش شفقنا، براساس گزارش دیجیتال دسک، دانشمندان ناسا میگویند که سد سهدرهی چین، بزرگترین نیروگاه برقآبی جهان، پتانسیل تغییر جزئی چرخش زمین را دارد. این سد عظیم که بر روی رودخانه یانگتسه در استان هوبئی قرار دارد، با کاهش سرعت چرخش زمین به میزان ۰.۰۶ میکروثانیه در روز، تغییر قابل اندازهگیری در چرخش زمین ایجاد کرده است.
این پدیده به تغییر توزیع جرم زمین به دلیل مخزن عظیم سد، که تا ۴۰ میلیارد متر مکعب آب را در خود جای داده است، ارتباط دارد. این تغییر توزیع جرم، به طور نامحسوس جنبش اینرسی زمین را تغییر میدهد و باعث کاهش جزئی سرعت چرخش زمین میشود.
دانشمندان ناسا میگویند، اگرچه این تغییر بسیار ناچیز است و در زندگی روزمره قابل توجه نیست، اما از نظر علمی اهمیت دارد.
بنجامین فونگ چائو محقق سازمان ناسا در این زمینه میگوید: تغییر توزیع جرم در سیستم زمین، بر چرخش زمین تاثیر دارد. اگرچه تأخیر ۰.۰۶ میکروثانیه در روز ممکن است ناچیز به نظر برسد، اما نتیجه قابل اندازهگیری این تغییر توزیع است.
اصل این اثر این است که جابهجایی جرم به سمت قطبها، سرعت چرخش زمین را افزایش میدهد، در حالی که جابهجایی آن به سمت استوا سرعت آن را کاهش میدهد.
سد سهدره که ۱۸۵ متر ارتفاع و بیش از ۲ کیلومتر طول دارد، ۲۲۵۰۰ مگاوات برق تولید میکند. با این حال، تأثیر آن فراتر از تولید انرژی است و بر ویژگیهای فیزیکی زمین، از جمله چرخش آن، تأثیر میگذارد.
این گزارش افزود، این کشف تکاندهندهی ناسا، اثرات فعالیتهای انسانی در مقیاس بزرگ بر سیستمهای طبیعی را نشان میدهد. از آنجایی که چین قصد دارد سدی حتی بزرگتر بر روی رودخانه یارلانگ تسنگپو بسازد، پتانسیل تأثیرات بیشتر بر چرخش و محیط زیست زمین به موضوعی نگرانکننده تبدیل شده است.
سد یارلانگ تسنگپو در یکی از پربارانترین مناطق سرزمین چین ساخته خواهد شد. پیشبینی میشود، این سد سالانه نزدیک به ۳۰۰ میلیارد کیلووات ساعت برق تولید کند که ۳ برابر ظرفیت سد «سهدره» با ظرفیت ۸۸.۲ میلیارد کیلووات ساعت خواهد بود.
این گزارش اضافه کرد، این یافتهها بر لزوم نوآوری مسئولانه از نظر محیط زیستی و توجه دقیق به پیامدهای چنین پروژههای مهندسی عظیمی تأکید میکند. از آنجایی که بشریت به پیشبرد مرزهای مهندسی ادامه میدهد، درک و کاهش تأثیرات بر سیستمهای طبیعی سیارهی زمین امری حیاتی خواهد بود.