یک پژوهش‌گر و درمان‌گر اعتیاد گفت: سوداگران مرگ با افزایش ناخالصی به موادمخدر به دنبال افزایش حاشیه سودشان هستند.
به گزارش مهر ملت نیوز به نقل از مهر، سعید صفاتیان با اشاره به ناخالصی‌های موجود در موادمخدر اعم از مخدر گل، اظهار کرد: متأسفانه قاچاقچیان و سوداگران مرگ برای افزایش حاشیه سود خود، با افزایش ناخالصی به موادمخدر، وزن آن را افزایش داده تا بتوانند با فروش میزان بیشتری از آن، سود بیشتری دریافت کنند.
این پژوهش‌گر و درمان‌گر اعتیاد افزود: ناخالصی‌های موادمخدر یا شیمیایی یا غیرشیمیایی هستند و آن را به نحوی انجام می‌دهند که مصرف‌کننده نتواند تشخیص دهد که ناخالصی به موادمخدر اضافه شده است.
وی یادآور شد: زمانی چند سال قبل به تریاک، ماده «سرب» اضافه می‌کردند که این موضوع به شدت عوارض جسمی و روانی شدیدی داشت به طور مثال روی کبد اثر می‌گذاشت همچنین منجر به شل شدن عضلات دست می‌شد به حدی که فرد نمی‌توانست حتی کوچک‌ترین چیزی را در دستان خود نگه دارد و اکثر استفاده‌کنندگان آن با سکته قلبی و مغزی جان خود را از دست می‌دادند.
صفاتیان با تأکید بر اینکه سوداگران مرگ برخی اوقات داروهای خواب‌آور یا انواع آمفتامین به موادمخدر اضافه می‌کنند تا فرد حالت خواب‌آوری نیز پیدا کند، بیان کرد: پایه موادمخدری مانند گل، روان‌گردان است و قاچاقچیان با تغییرات شیمیایی و انواع و اقسام اسم‌ها، این مخدرهای خطرناک را به فروش می‌رسانند.
این پژوهش‌گر و درمان‌گر اعتیاد خاطرنشان کرد: قاچاقچیان و سوداگران مرگ اتاق فکری جهانی دارند که در این اتاق فکر همیشه روان‌شناس، جامعه‌شناس، اقتصاددان و شیمی‌دان وجود دارد؛ به طور مثال جامعه‌شناس، جامعه ایرانی را بررسی کرده و می‌گوید اگر به جامعه ایرانی مخدر جدیدی معرفی می‌کنیم، مثل توپ خواهد ترکید.
وی ادامه داد: روان‌شناس این اتاق فکر، درون و برون‌گرا بودن جامعه و احتیاجات لازم و اقتضائات مختلف آن جامعه را بررسی می‌کند، کار شیمی‌دان این اتاق فکر نیز ساخت مخدر نهایی بر اساس نیازهای مطرح شده توسط روان‌شناس و جامعه‌شناس این اتاق فکر است.
صفاتیان تأکید کرد: اقتصاددان اتاق فکر نیز بررسی می‌کند که آیا از نظر اقتصادی ساخت آن ماده مخدر به صرفه است یا خیر.
وی با ابراز خرسندی از کاهش کشت موادمخدر سنتی در افغانستان، گفت: متأسفانه یک ناراحتی بزرگ در افغانستان وجود دارد و آن این است مواد روان‌گردان در این کشور به شدت در حال رشد است زیرا اقتصاددان اتاق فکر جهانی اینگونه فکر کرده که این اقدام بسیار زیاد به نفع قاچاقچیان است تا روی مواد روان‌گردان کار کنند.
این پژوهش‌گر و درمان‌گر اعتیاد با بیان اینکه این اتاق فکر جهانی (تیم چهار نفره مذکور) برای ایران نیز در سطح ملی، استانی و حتی شهرستان فعال هستند، گفت: به طور مثال حتی فکر می‌کنند که با توجه به نوع جغرافیای یک شهر، چه مخدری می‌تواند در آن منطقه رواج یابد تا نیازهای افراد را با توجه به فرهنگ و سنت آن جامعه پوشش دهد.
صفاتیان متذکر شد: نهادهایی مانند وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم، به عنوان ارکان اصلی نظام آموزشی و فرهنگی کشور، نقش بسیار مهمی در پیشگیری از اعتیاد و آشنایی افراد با مخاطرات مواد مخدر و روان‌گردان‌های جدید دارند. این نهادها می‌توانند با طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی متنوع، اطلاعات لازم را به دانش‌آموزان و دانشجویان ارائه دهند.
وی بیان کرد: برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها و دوره‌های آموزشی درباره عوارض و خطرات مصرف مواد مخدر، به ویژه مواد جدید که ممکن است کمتر شناخته شده باشند، می‌تواند به افزایش آگاهی جوانان کمک کند. همچنین، ایجاد محتوای آموزشی جذاب و قابل فهم در قالب کتاب‌ها، فیلم‌ها و نرم‌افزارهای آموزشی می‌تواند تأثیر بسزایی در جذب توجه مخاطبان داشته باشد.
